minigame یک بازی کوتاه است که معمولا در یک بازی ویدیویی دیگر موجود است. یک مینی گیم حاوی عناصر گیم پلی متفاوتی است و معمولا کوچکتر یا ساده تر از بازی اصلی است. برخی از بازی‌های ویدیویی کاملاً از مینی گیم‌هایی تشکیل شده‌اند که به یک موضوع کلی گره می‌خورند، مانند Olympic Decathlon در سال 1359 (1980 میلادی). مینی گیم‌ها همچنین برای نمایش تجربه‌ای خاص، مانند هک کردن یا قفل کردن یا اسکن کردن یک منطقه، که به یک بازی بزرگ‌تر متصل می‌شود، استفاده می‌شوند.
فهرست محتوا
(Minigame) مجموعه های مینی گیم
برخی از بازی‌ها، مانند سری WarioWare و برخی از عناوین Cinemaware مانند Defender of the Crown، David Whittaker’s Lazy Jones، یا Phone Story گوشی های هوشمند از مینی گیم های زیادی تشکیل شده که در یک بازی ویدیویی به هم متصل شده‌اند. برخی از بازی‌های مشابه، مانند سری بازی‌های نیتندو ماریو، بازی‌های پارتی محسوب می‌شوند که به طور خاص برای چندنفره توسعه یافته‌اند. در بازی‌های پارتی، مینی‌بازی‌ها معمولاً شامل انجام سریع‌تر یک فعالیت یا جمع‌آوری بیشتر یک آیتم مشخص نسبت به سایر بازیکنان برای برنده شدن است.
مثال ها
مسابقات دو و میدانی ده گانه مجموعه ای از ده رویداد مختلف است. با شروع ده‌گانه المپیک 1980، تفاسیر بازی‌های ویدیویی هر رویداد را با یک بازی کوچک نمایش می‌دهند. بازی‌های بعدی که از همین مفهوم استفاده می‌کنند عبارتند از Track & Field و The Activision Decathlon.
بازی ویدیویی آرکید Tron در سال 1361 شمسی (1982) از چهار مینی گیم تشکیل شده است که برای رفتن به سطح بعدی باید همه آنها تکمیل شوند.
بازی‌های Legend of Zelda دارای مینی‌بازی‌های زیادی در هر بازی هستند که اغلب جوایزی مانند Pieces of Heart (افزایش سلامت)، روپیه (ارز بازی‌ها) و ارتقاء (کویور، کیف پول و غیره) دارند.
سری Final Fantasy شامل مینی گیم‌ها در هر ورودی این سری است، از زمان اولین Final Fantasy (1366 ش.س یا 1987 ق.م)، که در آن یک پازل به شکل یک «تخم‌مرغ عید پاک» هنگام سوار شدن به کشتی باز می‌شود. به عنوان اولین مینی گیم RPG در نظر گرفته می‌شود، با وجود اینکه بخشی از طراحی اصلی بازی Squaresoft نبود، توسط برنامه نویس Nasir Gebelli به بازی اضافه شد.
در Final Fantasy II (1367ش.س یا 1988ق.م)، بازی را می توان در حین سوار شدن به سورتمه یخی و برآورده کردن یک نیاز خاص باز کرد. بعداً در این سری، Final Fantasy VII (1376ش.س یا 1997ق.م) اولین بازی ویدیویی بود که حداقل سی مینی گیم در آن گنجانده شد، که همچنان بیشترین تعداد مینی گیم برای یک بازی نقش آفرینی است. Chronomaster بازی‌های کوچک پازلی مشابهی دارد که برای طرح داستان بسیار مهم هستند.
بازی‌های اولیه Sonic the Hedgehog در سگا جنسیس دارای مراحل پاداش/خاص مینی گیم بودند، مانند پرش در پیچ و خم برای جستجوی Chaos Emerald، جمع‌آوری حلقه‌های طلا در حین دویدن در لوله، و دور شدن از گیم‌پلی استاندارد. به عنوان مثال، Sonic the Hedgehog 3 دارای مرحله خاصی است که در آن سونیک باید به اطراف بچرخد و سعی کند تمام کره‌های آبی را لمس کند و در عین حال از کره‌های قرمز دوری کند و با سایر کره‌ها که ویژگی‌های خاصی دارند تعامل داشته باشد.
این مرحله‌ی جایزه در واقع به بازی خودش تبدیل شد. با قرار دادن Cartridge اصلی Sonic 1 (یا Sonic Classics 3 in 1) در شکاف قفل Sonic & Knuckles، می‌توانید A، B و C را فشار دهید، سپس رمز عبور داده شده را وارد کنید تا مرحله ویژه مربوط به آن پلی شود. ، که دقیقاً مانند بازی‌های Sonic 3 عمل می‌کند.
مانند موارد بالا، برخی از مینی گیم‌ها آنقدر محبوب می‌شوند که در نهایت به‌عنوان عناوین جداگانه توسط خودشان منتشر می‌شوند. نمونه‌های بارز Geometry Wars، که در اصل یک مینی گیمی در Project Gotham Racing 2 بود، و Archmage، یک مینی گیم نسبتاً پیچیده، یادآور Magic: The Gathering است که برای اولین بار در Might و Magic VII: For Blood and Honor معرفی شد.
لوازم جانبی PocketStation (برای Sony PlayStation) و VMU (برای Dreamcast) به کاربر این امکان را می‌دهد که مینی گیم‌ها را از کنسول اصلی بر روی دستگاه جیبی انتقال دهد و پیشرفت مینی گیم را روی کنسول همگام‌سازی کند. دو نمونه از این موارد عبارتند از مینی بازی Chocobo World در Final Fantasy VIII (که بر روی کامپیوتر نیز قابل پخش است)، و Chao Adventure، یک مینی گیم در Sonic Adventure.
۰ دیدگاه